Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

χωρίς τίτλο μου είπες..

Κάποιες φορές μου λείπεις τόσο πολύ.. που μου έρχεται να σε βγάλω από τα όνειρα μου και να σε αγκαλιάσω.. για λίγο μόνο.. για τόσο λίγο.. να σβήσω κάθε ήχο και κάθε φως..  να μείνουμε εγώ και εσύ.. να σου περιγράψω αυτό που νιώθω.. να.. να... να..... να......

Αλήθεια.. γιατί έρχεσαι και φεύγεις όποτε εσύ το θέλεις;

Φοβάμαι τη μέρα που θα έρθει και θα τους σιχαίνομαι όλους εκτός από εσένα...

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Εσύ..

Ήσουν εκεί.. δίπλα μου...
Δεν ήμουν καλά και με ηρεμούσες...
Δεν ήθελα να φύγω και δεν άφηνα το χέρι σου...
Μας πήρε ο ύπνος με τα δάχτυλα μπλεγμένα.. τα χείλη ενωμένα...
Το κρεβάτι μας έμοιαζε να βρίσκεται στο πουθενά.. ανάμεσα σε όνειρα...

Αυτός είναι πια ο κόσμος μου.. το παραμύθι μου.. εσύ...

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Υπάρχει το για πάντα;

Το για πάντα δεν υπάρχει.. είναι σχετικό...

Αν υπάρχει κάτι για πάντα.. αυτό είναι η ψευδαίσθηση.. που όμως χωρίς αυτήν κανείς μας δεν μπορεί να επιβιώσει...

Το όνειρο.. η ελπίδα ότι θα έχουμε κάποιον δίπλα μας...

Το για πάντα χτίζεται.. δεν έρχεται.. και στην ουσία δεν ορίζεται...
Δύο μικρές λέξεις είναι.. που μας βοηθάνε να προχωράμε...

Μια επανάληψη και μια ανάγκη που απλά βιώνεται...

Πάντα θα επενδύουμε.. πάντα θα ελπίζουμε και πάντα θα ονειρευόμαστε...

Και πάντα ο έρωτας θα είναι η μόνη αιτία που αυτός ο κόσμος θα συνεχίσει να υπάρχει.. θα συνεχίσει να γυρίζει...

Έρωτας.. απλά τα πάντα...

Ακόμα και αν δεν είναι σίγουρο ότι θα κρατήσει για πάντα.. σε αυτόν το χρωστάμε.. στον έρωτα και στις σκέψεις...

Σκέψεις για πρόσωπα.. που υπάρχουν και θα κουβαλάμε.. που θα μας αλλάζουν και που εναν τρόπο θα είναι εκεί.. κοντά μας.. για πάντα...