..

Αναρωτιέμαι.. τώρα που με αφάνησες.. πως θα καταφέρεις να αποδείξεις πως με νίκησες;

επίμονα χωρίς τίτλο..

Έρχεται βροχή...

Όποτε βρέχει σε θυμάμαι.. θυμάμαι εκείνη τη νύχτα που έφυγες...

Θυμάμαι....

πως αγάπησα το βλέμμα σου που με ταπείνωσε...
πως αγάπησα τις λέξεις σου που με τσακίσαν...

Στο'χα πεί...

ένα τσιγάρο δρόμος μας χώριζε από τον χωρισμό..

το τσιγάρο μου κάηκε.. περίμενα να καεί και το δικό σου...

μήπως και κλάψεις...

Δε το πιστεύω πως κλαις πλέον...

όχι για μένα τουλάχιστον..

Έτσι ανώνυμος θα μείνω πλέον για σένα..

Ανώνυμη κι η αγάπη μου...

Κοίτα με...

καινούρια αποκτήματα είναι οι ρυτίδες αυτές.. δικές σου...
εσυ όμως χαμογέλασε
κλείσε τα μάτια σου και πες απλά αντίο....

Κι όλα τα φώτα απλά θα σβήσουν...

..με δαίμονες και αγγέλους...

Έμεινα να παλεύω με δαίμονες και αγγέλους...
Μη με σκοτώνεις άλλο...

Τρέχουν οι σκέψεις...

Τα χείλη σφίγγω...
Τα χείλη μου ματώσανε...

Μη ρωτάς πως περνάω...

Το όνομά σου απέμεινε μόνο να αναστατώνει τη φαντασία μου...
Κάθομαι εδώ και περιμένω.. περιμένω τον ήλιο...

Εδώ στην άκρη του δρόμου..
Κρατώ τις σκέψεις μου...
Κρατώ την καρδιά μου...

Κι εσύ εκεί.. στην μέση του κόσμου.. κρατάς κάτι που δεν μπορώ να δώ...
το κρατάς τόσο σφιχτά.. τόσο προσεκτικά...
Φοβάσαι τόσο πως κάποιος θα ραγίσει αυτό που κρατάς...
Μη ξεχνάς.. η καρδιά σου ειναι και δική μου καρδιά...

Κι ας ειμαι πάλι μόνος.. για μια ακόμη νύχτα...
να παλευώ με τους δικούς μου εφιάλτες.. με τους δικούς μου δαίνονες και αγγέλους...

Ενός λεπτού "μαζί σου"...

Μπορώ να έχω ενός λεπτού "ακόμα μαζί σου"..;
Πόση σιγή μπορεί να έχει;

Αύριο θα χαθώ σε ένα κενό μακριά σου.. γιατί ο χρόνος δεν δείχνει έλεος σε κανέναν...