Να ορμήσω στην αγκαλία σου.. να χαθώ.. να ξεχάσω ό,τι έχασα.. να ξανανιώσω τη ζέστη της.. το ασφνητικό αγκαλιασμά που λιώνει.. την αίσθηση πως όλα αρχίζουν και τελειώνουν εδώ.
Πάλι σ'ονειρεύτηκα εχθές...
Καυγαδίζαμε λέει...
Και αγαπιόμασταν...
Γιατί μόλις φώναξα το όνομα σου.. το κέντρο μιας σταγόνας νερού φωτίστηκε!
Και τώρα;
Τώρα που μ'αφάνησες.. πως θ'αποδείξεις πως με νίκησες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου