"ο χρόνος που τελειώνει".

Δεν έχω νέα σου καιρό τώρα..
Εγώ εδώ.. εσύ αλλού...
Ο χρόνος ανάμεσα μας.. αμείλικτος να τρυπάει τις καρδιές.. να ξεριζώνει το παρελθόν.. να σβήνει το πρόσωπό σου.. το πρόσωπό μου...
Μία κάθετη γραμμή ήρθε και χώρισε τη ζωή μας στα δύο.. και εμείς βουβοί να πληρώνουμε τον χρόνο.. να πληρώνουμε τα λάθη...
Από τον έρωτα νικημένοι.. στο τέλος μας να δηλώνουμε τυφλή υποταγή...

Έφυγες και εγώ μισός έμεινα να κυνηγάω το είδωλο σου.. να κρέμομαι απο μία σκιά...
Έμεινα εδώ.. καρφωμένος στο κέντρο του βυθού σου.. για πάντα.. όσο είναι το πάντα...
Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να υπάρξω δίχως πόνο...
Δεν ξέρω αν θα θυμάμαι όσα ήταν γραμμένα στα μάτια σου.. τις ανεπαίσθητες κινήσεις του κορμιού σου...
Δεν ξέρω πως να αφήσω πίσω μου τον χρόνο που τελειώνει...
Φοβάμαι πως δεν ξέρω τίποτα πια...

Είναι νωρίς να κάνω πίσω...
Είναι αργά να προσπαθώ...
Είναι νωρίς.. πολύ νωρίς για να σε αφήσω...
Μα είναι ακόμα πιο αργά για να σε βρώ...

Έμεινα εδώ.. για πάντα.. όσο είναι το πάντα...