Πέμπτη 30 Μαρτίου 2023

Παιχνίδια που δεν ξέρεις, μην τα παίζεις

Παιχνίδια που δεν ξέρεις, μην τα παίζεις..

Ποιος δείχνω, ποιος είμαι..

Τι να πιστέψω;

Σκοτεινό καθρέπτισμα.. χωρίς χέρια, χωρίς άγγιγμα, το δικό σου άγγιγμα.

Γι' αυτό δεν μπορώ να παίξω..

Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι πλέον να μην κοιτάω..

Αν δε με κοιτάξω, θα φύγει σαν ένα φάντασμα που δεν του έδωσες σημασία.

Σαν τους ήχους που ακούς τη νύχτα, αλλά δεν γυρνάς να δεις τι έγινε.

Σε αρνούμαι πλέον. Δεν υπήρξες ποτέ. 



 

 

Κυριακή 22 Αυγούστου 2021

Που πήγαν όλα τα ωραία..

Που πήγαν και κρύφτηκαν όλα τα ωραία;

Θαρρείς και ήταν Αύγουστος, ντυμένος Σεπτέβρης.

Και ήσουν κι εσυ, ντυμένη έρωτας.

Και έτσι όπως με φόρα ήρθες, λέρωσες το άσπρο μου με μάυρο.

Πίσσα.

Κάρβουνο.

Καπνός.

Κι όμως, αν η λαχτάρα είχε ύλη, θα ήταν ένα ζευγάρι μάτια.

Τα δικά σου..

Τρίτη 4 Αυγούστου 2020

Ερωτήσεις που θα απαντήσεις..

Μάζεψες τα πράγματα σου; Έκλεισες τους διακόπτες;
Μπορείς να φύγεις; Έχεις μάθει να φεύγεις;

Υπάρχει κάποιος που δεν μπορείς να αφήσεις;
Δάκρυα είναι αυτά στα μάτια σου;

Θα μου πεις τι σου αρέσει;
Ψιθυριστά.. δεν θα το πω.

Είπες σε κάποιον έλα να με βρεις;
Ξέρεις ότι αυτό που κυνηγάς μπορεί να σε πιάσει;
Μήπως αυτό περιμένεις;

Ξυπνάς ιδρωμένος τη νύχτα;
Πότε ήταν η τελευταία φορά που συμμετείχες ολόψυχα σε κάτι που ήσουν παρών;
Σου αρέσει να κοιτάζεις;

Θέλεις να δεις περισσότερα;
Υπάρχει εισιτήριο για εκεί που θέλεις να φτάσεις;

Το ξέρεις ότι σε κοιτάει;
Θέλεις να ξέρεις τι θα γίνει μετά;
Ποιός είναι ο σκηνοθέτης στο έργο σου;

Θέλεις να είσαι εσυ;



Πέμπτη 8 Αυγούστου 2019

Κυριακή 14 Απριλίου 2019

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2018

χωρίς τίτλο..

Προχωρώ στη ζωή σημαίνει δεν έχω ανάγκη να ξεχάσω.. και προχώρησα πολύ.
Δεν σε ξέχασα..
Πλέον.. λίγο πιο τολμηρά τα ναι..
Πια.. λίγο πιο συνεπή τα όχι..
Άφησα το αλάτι επάνω μου και έκλεισαν οι πληγές..
Το σίγουρο ήταν η απογοήτευση..
Αλλά το σημαντικό λένε πως είναι ό,τι κάνεις μετά.
Δεν σε ξέχασα..
Όχι, δεν σε ξέχασα, αλλά δεν σε σκέφτομαι..
Θα λέω πως σε συλλογιέμαι..

Τα ωραιότερα φεγγάρια της ζωής μου ήταν τα μάτια σου...

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2018

Αύγουστος..

Μια μουσική ακούγεται.
Ένα ξεχασμένο τραγούδι.
Το ακούω ξανά και ξανά.
Σαν να ξαναζώ τη στιγμή.
Παραλία.
Η άμμος καίει.
Δροσιά.
Ελαφρύ αεράκι.
Αλμυρό φιλί.
Εσύ.
Εγώ.
Μαζί.
Βουτιές και γέλια.
Χωρίς σκέψεις κάτω από το βυθό.
Κοχύλια.
Ποτά.
Φωτιά.
Αστέρια.
Σιωπή.
Κύμα.
Δύση και ανατολή εκεί.
Για πάντα;
Ναι;
Όχι;
Όσο διαρκεί το τώρα;
Η στιγμή.
Το όνειρο.

Τις νύχτες, πριν σβήσεις το φως,
να θυμάσαι πάντα να βγάζεις εκείνον τον Αύγουστο από την πρίζα..