Που πήγαν και κρύφτηκαν όλα τα ωραία;
Θαρρείς και ήταν Αύγουστος, ντυμένος Σεπτέβρης.
Και ήσουν κι εσυ, ντυμένη έρωτας.
Και έτσι όπως με φόρα ήρθες, λέρωσες το άσπρο μου με μάυρο.
Πίσσα.
Κάρβουνο.
Καπνός.
Κι όμως, αν η λαχτάρα είχε ύλη, θα ήταν ένα ζευγάρι μάτια.
Τα δικά σου..
Συνέχισε να γράφεις, ελπίζω να είσαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφή