Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2018

χωρίς τίτλο..

Προχωρώ στη ζωή σημαίνει δεν έχω ανάγκη να ξεχάσω.. και προχώρησα πολύ.
Δεν σε ξέχασα..
Πλέον.. λίγο πιο τολμηρά τα ναι..
Πια.. λίγο πιο συνεπή τα όχι..
Άφησα το αλάτι επάνω μου και έκλεισαν οι πληγές..
Το σίγουρο ήταν η απογοήτευση..
Αλλά το σημαντικό λένε πως είναι ό,τι κάνεις μετά.
Δεν σε ξέχασα..
Όχι, δεν σε ξέχασα, αλλά δεν σε σκέφτομαι..
Θα λέω πως σε συλλογιέμαι..

Τα ωραιότερα φεγγάρια της ζωής μου ήταν τα μάτια σου...

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2018

Αύγουστος..

Μια μουσική ακούγεται.
Ένα ξεχασμένο τραγούδι.
Το ακούω ξανά και ξανά.
Σαν να ξαναζώ τη στιγμή.
Παραλία.
Η άμμος καίει.
Δροσιά.
Ελαφρύ αεράκι.
Αλμυρό φιλί.
Εσύ.
Εγώ.
Μαζί.
Βουτιές και γέλια.
Χωρίς σκέψεις κάτω από το βυθό.
Κοχύλια.
Ποτά.
Φωτιά.
Αστέρια.
Σιωπή.
Κύμα.
Δύση και ανατολή εκεί.
Για πάντα;
Ναι;
Όχι;
Όσο διαρκεί το τώρα;
Η στιγμή.
Το όνειρο.

Τις νύχτες, πριν σβήσεις το φως,
να θυμάσαι πάντα να βγάζεις εκείνον τον Αύγουστο από την πρίζα..





Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

χωρίς τίτλο

Εγώ εδώ..
Εσύ εκεί..
Συλλαβίζω το όνομα σου και σε αγκαλιάζω τόσο σφιχτά..
Μία αγκαλιά φτιαγμένη από λυγμό, από απόσταση..
Κάποιες στιγμές χαμηλώνω τα βλέφαρα μου και ακούω την καρδιά σου συγχρονισμένα να χτυπάει με τη δική μου.. δυνατά, γρήγορα..
Με μόνη κρυφή επιθυμία να φτάσεις εδώ..