Αύγουστος..

Μια μουσική ακούγεται.
Ένα ξεχασμένο τραγούδι.
Το ακούω ξανά και ξανά.
Σαν να ξαναζώ τη στιγμή.
Παραλία.
Η άμμος καίει.
Δροσιά.
Ελαφρύ αεράκι.
Αλμυρό φιλί.
Εσύ.
Εγώ.
Μαζί.
Βουτιές και γέλια.
Χωρίς σκέψεις κάτω από το βυθό.
Κοχύλια.
Ποτά.
Φωτιά.
Αστέρια.
Σιωπή.
Κύμα.
Δύση και ανατολή εκεί.
Για πάντα;
Ναι;
Όχι;
Όσο διαρκεί το τώρα;
Η στιγμή.
Το όνειρο.

Τις νύχτες, πριν σβήσεις το φως,
να θυμάσαι πάντα να βγάζεις εκείνον τον Αύγουστο από την πρίζα..