Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Παγίδα τελικά το κρασί....

Τελικά.. όταν δίνεις απο τον εαυτό σου δίνεις πραγματικά..

Παγίδα τελικά το κρασί...

Πάλι η σκέψη μου γύρισε σε εσένα...

Μήπως δίνει κάποιος την αγάπη του σε κάτι που δεν άξιζε ή πήρε αυτό που του άρμοζε;
Αλήθεια.. μήπως είναι άλλο να δίνεις σε κάποιον ό,τι του οφείλεις και εντελώς διαφορετικό να του δίνεις ό,τι του αρμόζει;

Έχω όμως την άποψη πως αν μείνει η αγάπη και μετά το τέλος.. τότε άξιζε ό,τι έζησε καποιος..

Και σίγουρα.. όποιος θυμάται.. μπορεί και ονειρεύεται και αντιστρόφως, όποιος ονειρεύεται.. μπορεί και θυμάται αργότερα όσα έζησε..

Παγίδα τελικά το κρασί...

2 σχόλια:

  1. κύκλος είναι...!!!
    τυχερός είναι όποιος μπορεί να αγαπά και μετά, να ονειρεύεται γενικά και να αγαπά αληθινά...χωρίς φόβους...κάτι τέτοιες νύχτες κι εγώ γυρίζω πίσω...και πάλι βλέπω πως θα έκανα τα ίδια...τα ίδια όνειρα...την ίδια αγάπη...μια αγάπη που έχω ακόμη μέσα μου!!!
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομίζεις φταίει το κρασί που η σκέψη σου πέταξε πάλι εκεί? Μήπως ήταν η ώρα της να ταξιδέψει- σαν ένα ραντεβού που έχεις με τον εαυτό σου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή