Ήσουν εκεί.. δίπλα μου...
Δεν ήμουν καλά και με ηρεμούσες...
Δεν ήθελα να φύγω και δεν άφηνα το χέρι σου...
Μας πήρε ο ύπνος με τα δάχτυλα μπλεγμένα.. τα χείλη ενωμένα...
Το κρεβάτι μας έμοιαζε να βρίσκεται στο πουθενά.. ανάμεσα σε όνειρα...
Αυτός είναι πια ο κόσμος μου.. το παραμύθι μου.. εσύ...
Δεν ήμουν καλά και με ηρεμούσες...
Δεν ήθελα να φύγω και δεν άφηνα το χέρι σου...
Μας πήρε ο ύπνος με τα δάχτυλα μπλεγμένα.. τα χείλη ενωμένα...
Το κρεβάτι μας έμοιαζε να βρίσκεται στο πουθενά.. ανάμεσα σε όνειρα...
Αυτός είναι πια ο κόσμος μου.. το παραμύθι μου.. εσύ...
Αυτός είναι πια ο κόσμος μου.. το παραμύθι μου.. εσύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήκι ας μην είσαι τώρα εδώ...μερικά πράγματα δεν αλλάζουν μορφή και προοπτική.
καλησπέρα!!!
:'))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΤΣΙ ΚΟΙΜΩΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙΚΛΗ ΜΟΥ ΑΧ ΠΕΡΙΚΛΗ ΜΟΥΟΥΟΥΟΥΥ, ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕς ΤΩΡΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΠΑΡΑΞΕ ΤΟ ΨΥΓΕΙΟ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ, ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΟΥ ΑΦΗΝΩ ΚΑΛΟ ΜΟΥ, ΘΕΌς ΣΧΩΡΕΣΤΟΝ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΤΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμενα με εχει παρει ο υπνος ετσι μαζι του και ξυπνησαμε μεσα στη νυχτα με ενωμενα χειλη και δαχτυλα μπλεγμενα ακομα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠειραζει που ειμαστε ακομη μαζι....?