Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

..με δαίμονες και αγγέλους...

Έμεινα να παλεύω με δαίμονες και αγγέλους...
Μη με σκοτώνεις άλλο...

Τρέχουν οι σκέψεις...

Τα χείλη σφίγγω...
Τα χείλη μου ματώσανε...

Μη ρωτάς πως περνάω...

Το όνομά σου απέμεινε μόνο να αναστατώνει τη φαντασία μου...
Κάθομαι εδώ και περιμένω.. περιμένω τον ήλιο...

Εδώ στην άκρη του δρόμου..
Κρατώ τις σκέψεις μου...
Κρατώ την καρδιά μου...

Κι εσύ εκεί.. στην μέση του κόσμου.. κρατάς κάτι που δεν μπορώ να δώ...
το κρατάς τόσο σφιχτά.. τόσο προσεκτικά...
Φοβάσαι τόσο πως κάποιος θα ραγίσει αυτό που κρατάς...
Μη ξεχνάς.. η καρδιά σου ειναι και δική μου καρδιά...

Κι ας ειμαι πάλι μόνος.. για μια ακόμη νύχτα...
να παλευώ με τους δικούς μου εφιάλτες.. με τους δικούς μου δαίνονες και αγγέλους...

2 σχόλια:

  1. Παλεύουμε. Πονάμε. Ραγίζουμε. Και στην προσπάθειά μας ν' αγκιστρωθούμε κάπου, ακουμπάμε σε στεριές διόλου "στέρεες" εν τέλει. Και, πονάμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ομορφο.
    Ζουμε για να βρουμε εκεινες τις ατσαλακωτες μερες που θα ρθουν..
    Καλως σε βρισκω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή